Pałac powstał w latach 1850 – 1852 z inicjatywy księcia Konstantyna von Hohenzollern – Hechingen, jako miejska siedziba zimowa i prezent dla żony – księżnej Amalii. Prace powierzono architektowi Augustowi Schülerowi. Głównym, reprezentacyjnym pomieszczeniem była sala koncertowa - element kultywowania rodzinnych tradycji muzycznych. W pałacu funkcjonowała książęca orkiestra symfoniczna, której pierwszym kapelmistrzem był Thomas Taglischbeck. W tym czasie Lwówek był muzycznym centrum Śląska. Jego sławie nie dorównywał nawet Wrocław. Koncertowali tu np. Liszt, Berlioz, Wagner czy baron von Bülow.
Sam pałac został rozbudowany w latach 1862 – 1863, kiedy to dobudowano stajnię i powozownię. Wcześniej powstał ogród w stylu francuskim.
Szybki upadek znaczenia rezydencji rozpoczął się 3 września 1869 r., kiedy zmarł książę Konstantyn. Amalia przekazała wówczas pałac krewnym z linii Hohenzollern – Sigmaringen.
Od 1870 r. właścicielem pałacu był Wielki Książę von Hohenzolern zu Düsseldorf, potem hrabia von Nostitz z Soboty.
Ten ostatni sprzedał posiadłość władzom powiatu lwóweckiego. Od tego czasu mieszczą się tu instytucje miejskie i powiatowe. Obecnie m.in. Urząd Gminy i Miasta, Rada Powiatowa, Starostwo Powiatowe i Straż Miejska.
Na podstawie : J.A. Bossowski, Sz. Wrzesiński – „Pałac w Lwówku Śląskim”. BUD-STAL-TEST II. Lwówek Śląski 2005