 |
 |
||||||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Najbliżej tkalni położony był obóz w Skarbkowie. Greta Majzels - więźniarka, nazwała ten obóz w swej relacji "Bersdorf-Friedeberg". Pod taką też nazwą można go odszukać na mapie filii w Muzeum Gross-Rosen w Rogoźnicy. Obóz został utworzony pod koniec czerwca 1943 roku. Był to początkowo obóz Organizacji Schmelt. Organizacja ta utworzona przez w 1940 roku przez Alberta Schmelta, odpowiedzialna była za zatrudnianie ludności, głównie żydowskiej, w zakładach pracy oraz tworzenie obozów pracy przymusowej. ...
Najbliżej tkalni położony był obóz w Skarbkowie. Greta Majzels - więźniarka, nazwała ten obóz w swej relacji "Bersdorf-Friedeberg". Pod taką też nazwą można go odszukać na mapie filii w Muzeum Gross-Rosen w Rogoźnicy. Obóz został utworzony pod koniec czerwca 1943 roku. Był to początkowo obóz Organizacji Schmelt. Organizacja ta utworzona przez w 1940 roku przez Alberta Schmelta, odpowiedzialna była za zatrudnianie ludności, głównie żydowskiej, w zakładach pracy oraz tworzenie obozów pracy przymusowej. Od lipca 1944 r. obóz w Skarbkowie stał się filią KL Gross-Rosen. Więźniarki poinformował o tym fakcie komendant obozu (nazwisko nie zostało odnotowane, miał stopień Sturbannführera SS). Oficjalnie przejęcie obozu nastąpiło 4 września, kiedy nadano 150 więźniarkom numery obozowe od 56051-56100 do 56201-56300). Sam obóz znajdował się na stoku Marcówki, wzniesienia położonego po lewej stronie drogi z Mirska do Proszówki, zaraz za mostem na Kwisie. Do dziś zachowały się resztki fundamentów baraków. Więziono tu do 250 kobiet narodowości żydowskiej z Zagłębia Dąbrowskiego. Pracowały one dla firm AEG (Allgemaine Elektrizitats-Gesellschaft) oraz Teichgraber (późniejsze ZPL). Wyżywienie było bardzo złe - więźniarki zbierały liście kapusty i resztki ziemniaków, podbierano też siemię lniane z fabryki. Obóz ten został zlikwidowany z końcem stycznia lub początkiem lutego 1945 r. Więźniarki ewakuowano pieszo do AL Kratzau (Chrastava w Czechach) - również filii Gross-Rosen. Musiały przejść ok. 60 km w ciągu 2 dni zimowych dni. Baraki obozowe zostały rozebrane w latach 50. XX w. Na papierze, którym uszczelnione były drewniane ściany baraków, odkryto w czasie rozbiórki nazwiska i adresy więźniarek. (moose za
Pokaż więcej
Pokaż mniej
 )
|
|||||||||||||||||||||||||||||||
/
 |
|
||
|---|---|---|---|